Yontulmuş nice pişmanlıklar yaşamışız
Farkına varmadan
Satır satır biriktirmişim seni
Küçük notlar düşmüşüm aklımın ücra köşelerine
Bir kez olsun açıp okuyamadığım.
Ne zaman ki çektin pimini yüreğimin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
o bir adım atılabilse hayat belkide düşmezdik sessiz çırpınışlara zindan karanlıklara
-----------
Bakma sevgili böyle iç çekişlerime
Hüznümün üzerine umutlar ekiyorum
İlk günden kabullenmiştim aslında
Sadece, kabuk bağlamadı yaralarım
Okuyunca bunları sakın üzülme
Bilirim ben seni, kıyamazsın.
Ne olur gelme…
Gelme ki hayat bir adım daha atsın
çok uzun olmsına rağmen okuyucusun yormayan bir şiir güzel ve anlamlı anlatımı düzgün
şiir akışını kutlarım
Bu güzel şiiri yazmak için yaşamak lazım.
Koskoca bir yürek lazım.
O yürek sizde var değerli şair.
Kutluyorum.
Ne çok severdik
Zamanı çalıp uykunun kollarından, film izlemeyi
“Tesadüf” le
Bırakıp öylesine kaderin kucağına kendimizi
Elbet bir gün, bir yerlerde yeniden diyebilmeyi
...
harikasınız...
bir adım bir adım daha manidardı kutlarım
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta