Nihayet kabullendim, yenildim sensizliğe
Zor da olsa alıştım sen olmayınca
Yaktım resimlerini tek tek içim cız etsede
Mektuplarsa kıyamadım sakladım başucumda
Daha kaç gün geçecek kimbilir böyle
Kaç sabah güneş sensiz doğacak penceremde
Akşamlarsa isyan ettirecek dün gibi bana
Boşalan gözyaşlarımsa hep içime akacak..
Gün gelecek bu kalbim taş bağlasada
Başka sevgililer bulunca içinde sen olmayan
Alışırsa, korkma sen şikayet etmem kimseye
Kıramam kalbini incitemem ben öyle..
Kapandı yaralarım sensizliğe alıştım
Sakın çıkma karşıma unutmaya çalıştım
Sünger çektim her şeye kaderimle çatıştım
Sevda türkülerinde yaktım; aşk sözcüklerini
Olsun işte sensizliğe alıştım…
Yaz: Mehmet Ali Tuna
27/03/1988 yılı
Kayıt Tarihi : 3.3.2007 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!