Sensizliğe Alışamadım

Nelere katlanmadım ben hayatta
Ne acılara, ne ayrılıklara
Yıkılmadım, kaldım yinede ayakta
Güneşim doğmadı bazen, ısıtmadı
Umutlarım sarardı önce, sonra karardı
Çiçeklerim boyun büktü, hiç açmadı
Yalnızlıklarım üşüyordu, kalmış ayazda
Haykırıyordum isyanı, gönlüm avazda
Yokluklara bile alıştım, zor olsada
Her ayrılığa, her acıya katlandım da
Bir sensizliğe alışamadım, artık anla
Sensizlik var ya, ölüm az kalır yanında
Ne olur yalvarıyorum, Allah Aşk'ına
Bir kere olsun beni hatırla da ara

16.11.2002 Münih-Almanya 15: 12