Ben içeriye alışmaya başladım
Kimbilir belki sende bensizliğe
Ama ben sensizliğe asla alışamadım...
Gözlerin aklıma düştükçe
Nevruz olup bahar kokarım
Seni anarım her adımımda
Ve
Her gelenden seni sorarım
Gözlerimde
Göz bebeklerimde
Kirpiklerimde özlem olmazsan
Seni
Senin dışında birine sormaya dayanamam
Ama tarifi imkansız bir özlemsin...
Sözlerin aklıma düşünce nisan olurum
Amansızca / zamansızca yağarım
Her anım
Her yanım ıslanır gözyaşlarımdan
Sevdamsın
Sevdamsın benim
Sensizlik beynimin içinde kurşunlaşır
Kalbimi
Ciğerlerimi kanatır
Kan olur tüm vakitlerim
Kan kokar gündüzlerim / gecelerim
Ve ben
Delikanlıca seni özlemeye devam ederim...
Lokman HAMİTOĞLU
Kayıt Tarihi : 10.11.2005 21:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Lokman Hamitoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/10/sensizlige-alisamadim-4.jpg)
ŞİİR DOSTUM
TÜM YORUMLAR (1)