SENSİZLİĞE ALIŞAMADIM! ...
Çocuksu edayla anne demeyi,
Başımı dizine dayamayı,
Ana şevkatiyle başımı okşamanı,
Bana ‘’yavrum! ’’ demeni ne çok isterdim…
Yıllar geçti, hasretin sönmedi içimde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
