Bu gece ilk kez 
Sensizliğe ağladım…
Verdiğin acıları,
Çektirdiğin sancıları,
Döktürdüğün gözyaşlarını
Bıraktım bir yana; 
Sıcaklığını,
Saflığını,
Geleceğe dâir umutlarını 
Düşünüp,
Bu gece ilk kez 
Sensizliğe ağladım… 
Bu gece ilk kez 
Sensizliğe ağladım…
Yıktığın yuvamı,
Bitirdiğin havamı,
Kafama vurduğun tavamı
Bıraktım bir yana; 
Beraber döktüğümüz yaşı,
Gezdiğimiz dağı-taşı,
Yediğimiz aşı 
Düşünüp,
Bu gece ilk kez 
Sensizliğe ağladım…
Bu gece ilk kez 
Sensizliğe ağladım…
Evden çekip gitmeni,
Bedduâlar etmeni,
Izdırap çekmeyi öğretmeni
Bıraktım bir yana; 
Kesilmeyen hızımızı,
Boynu bükük kızımızı,
Kötü yazılmış yazımızı
Düşünüp,
Bu gece ilk kez 
Sensizliğe ağladım…
4 Temmuz, 2005 Pazartesi
Burhaniye  20:05
Kayıt Tarihi : 5.7.2005 01:00:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!