Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Verdiğin acıları,
Çektirdiğin sancıları,
Döktürdüğün gözyaşlarını
Bıraktım bir yana;
Sıcaklığını,
Saflığını,
Geleceğe dâir umutlarını
Düşünüp,
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Yıktığın yuvamı,
Bitirdiğin havamı,
Kafama vurduğun tavamı
Bıraktım bir yana;
Beraber döktüğümüz yaşı,
Gezdiğimiz dağı-taşı,
Yediğimiz aşı
Düşünüp,
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Evden çekip gitmeni,
Bedduâlar etmeni,
Izdırap çekmeyi öğretmeni
Bıraktım bir yana;
Kesilmeyen hızımızı,
Boynu bükük kızımızı,
Kötü yazılmış yazımızı
Düşünüp,
Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
4 Temmuz, 2005 Pazartesi
Burhaniye 20:05
Kayıt Tarihi : 5.7.2005 01:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!