Sensizliğe Ağladım Şiiri - Yusuf Saltukoğlu

Önce yağmurlar gitti

Ardından sonra

Döküldü sonbaharım

Ne avuttu hatıraların

Ne avunmak istedim.

Yokluğunla sürüklenmek

Sürüklenmek istedim…

Sensizliğin. ah sensizliğin,

Sessizlizğinle dondum

Kendimi yangınlarda

Fırtınalarda buldum.

Kusar cehennemler,

Şimdi düşer bir bir

Yıldırımlar yollarıma,

Cayır cayır yanar

Yanar ufuklarım,

Baş örsümde dinmeyen

Balyoz hafakanlarım.

Göklerin intikamı,

Gümbür gümbür türküler,

Boşanır zirvelerden,

Devrilir de yuvarlanır aşağı.

Ve sisli hayalinle eser yel,

Savurur misalimi,

Savrulur yamaçlardan aşağı...

Hor gördüm kınayanı,

Hem teselli vereni,

Doğan güneşi her gün,

Gurubuna gömdüm de

Katran gecelerin

Sukutuna gömüldüm.

Ben sana değil,

Sensizliğime küstüm.

Birkez dahi gülmedim

Gülmedim de yüzüne.

Çektim bir örtü misül,

Kat kat üstüme,

Mehtabı sarmaladım,

En derin kuytulara,

Soluk soluk saklandım

Yokluğunu aradım,

Yokluğuna ağladım..

Ah var iken,

Sen var iken yokluğun,

İçerimde ateş koz.

Boğazımda düğüm düğüm,

Söylenmemiş sözlerim.

Heyecanlarım aşklarım.

Kahrettim kendime,

Varlığına ağladım..

Taşladım yıldızları,

Sapanımla taşladım.

Belki düşerler dedim

Düşerler de açılır,

Sana gelen yollarım.

Ne avuttu hatıraların

Ne avunmak istedim.

Yokluğunla sürüklenmek

Sürüklenmek istedim…

12.04.11