Sensizliğe… Şiiri - Yıldıray Yıldız

Yine başlar gidişlerin amansız,
Hüzün yanı başımda mekân tutmuş,
Yol bilmez yüreğim sahipsiz,
Gitmelerin ardında bakıp durmuş…

Dertli gönül artık söz dinlemez,
Almış özlem yükünü vurmuş sırtına,
Uzaklara yol alır umuda geçmez,
Köz yangınıyla yanar dağlarına…

Güneş batar ötelerden yavaş yavaş,
Kızıla boğarken gökyüzü rengini,
Başlarken içerde özgür mavi savaş,
Galibi olur karanlık gecenin kendi…

Ömre katık olmuş sevgi türküsü,
Kabaran göğsü doğru son nefese,
Cansız bedende hiç bitmeyen sızısı,
Süzülerek demlenir derin sensizliğe…