Pembe karanfil kokusuydun,
Sensiz geçen geceleri.
Karanlıkta gözlerin dosttu,
Senin aksine!
Acı şuruptu seni içmek,
Susuz kalmış çölde.
Meltemdin sen,
Bunaltıcı gecelerde.
Demir parmaklıklar arasında,
Kalbim; esir kalmış kara gözlerin.
Menderes çizersin kalbimde
O ipek saçlarınla.
Dokunmak o bakışlara,
Deyebilmek o tene!
Atlarım istersen boğazdan,
Sensizliğe...
CAN ARAF
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!