Sessizliğe sığınan ruhun yıkıntılarından bir parça bu kalp
Elde avuçta kalan yarım görünmezlikler, bilinmezlikler
Tek tek saydım içime atılan çizikleri bedenimin hapishanesinde
Yokluğunda saymayı unuttum, sayılara uydum
Karanlık, sert ve acımasız, ağlayan duvar oldum…
Sana varıyordu tüm kelimeler, bir bir ağlıyorlardı eksikliğine
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
