Sensizken Şiiri - Şeref Işı

Sen günesin batısını izledin mi hiç
Kızıl bir renge bürünür ufuk
Ve günün saltanatı yerini, gecenin asaletine bırakır
İste o zaman kararır gökyüzü
Güneş ayın arkasında,ay ise senin gözlerinde
Soner evlerin ışıkları sonra bir bir
Siyaha bürünür sokaklar ve her köşe basında sen
Nereye kaçsam, nereye gitsem bilemem
Kaçışlarım, gidişlerim, dönüşlerim, dualarım ve korkularım
Hepsi sen olursun o an
Ben bastan aşağı sen olurum
Yaşanılanlar bir heyelandır gecenin karanlığında
Ve sen sevgilim, çok uzak diyarların rüzgârı olursun
Derken yaldızlar Soner birden
Ve beyin ölümü gerçekleşmiş bir aşkın
Ötenazi zamanı gelir
Birden sessizleşir dünya
Kuşlar ötmez, çiçekler açmaz
Ve yeşermez o mevsim bahar dalları
Beyaz bir örtü çekilir gecenin karanlığına
Siluetin bir yakamoz olur deniz derya üzerinde
Fişini çektiğim bu hikâyenin son kahramanı olursun
Ben sustuğum kelimelere
Sen ise anılara gömülürsün