sensiz eksik kalırdı bu gezegen
güneş acı çekerdi sensizliğin üstüne doğarken
buz gibi akardı deniz dalga dalga uzaklaşırken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen
rahmeti tükenirdi susuz bulutların
her yanı yıkıp geçerdi rüzgarlar varlığını ararken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen
mutluluk silinirdi haritalardan
kıyameti kopardı dünyanın seni beklerken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen
anlamını yitirirdi duygular, hele ki aşk
ruhsuz bir ceset gibi yere düşerken
sensiz eksik kalırdı bu gezegen…
25.08.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 25.8.2011 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/25/sensizken-39.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)