Sensiz!
Yıldızlar anlamını yitirmiş bu gece
Gece daha bir karanlık
Güneş hiç doğmayacak gibi yarına
Sonsuz bir karanlık çökecek sanki herşeyin üzerine
Doğa sensiz!
Dalları bir bir kırılıyor ağaçların
Çiçekler, bir daha açmamacasına soluyor
Renkler anlamını yitiriyor
Rüzgar esmiyor, artık fırtınalar koparıyor
Nehirler çağlamıyor
Kuşlar ötmüyor
Doğa ölüyor sensiz
Ben sensiz!
İçimde derin bir acı
Yüreğim buz kesmiş hissedemiyorum
Gözlerimde ağır bir perde
Sanki her şey her yer kapkaranlık
Sözcükler tükeniyor dilimde
Sessiz kalıyorum feryadımda
Soluklarım yavaşlıyor uzaklığımda
Özleminde tükeniyor yaşam
Ve ben sensiz
Yavaş yavaş sessizce ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşk acısı!
![Evrim Alca](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/06/sensizken-34.jpg)
Sensiz!
Yıldızlar anlamını yitirmiş bu gece
Gece daha bir karanlık
Güneş hiç doğmayacak gibi yarına
Sonsuz bir karanlık çökecek sanki herşeyin üzerine
Doğa sensiz!
Dalları bir bir kırılıyor ağaçların
Çiçekler, bir daha açmamacasına soluyor
Renkler anlamını yitiriyor
Rüzgar esmiyor, artık fırtınalar koparıyor
Nehirler çağlamıyor
Kuşlar ötmüyor
Doğa ölüyor sensiz
Ben sensiz!
İçimde derin bir acı
Yüreğim buz kesmiş hissedemiyorum
Gözlerimde ağır bir perde
Sanki her şey her yer kapkaranlık
Sözcükler tükeniyor dilimde
Sessiz kalıyorum feryadımda
Soluklarım yavaşlıyor uzaklığımda
Özleminde tükeniyor yaşam
Ve ben sensiz
Yavaş yavaş sessizce ölüyorum.
TÜM YORUMLAR (4)