Uyku nedir bilmez oldum. Sen uyuyabiliyor musun? Gönül rahatlığıyla koparabiliyor musun dünya ile bağlarını? Kuru bir şekilde kapatabiliyor musun gözlerini? Ben beceremiyorum kuru bırakmayı...
Yaşlı gözlerle daldın mı hiç kendine? Peki ya gözlerin yaşlı uyandın mı?
Hiçbir şey onun kadar acı veremez, onun kadar kolay parçalayamaz...
Hıçkırıklara boğulursun, kalbin sıkışır ve 'Hiçbir şeyin anlamı yok! ' diye bağrınırsın bilinçsizce...
Ölmek istersin o ân, ölemezsin ki bu ölümden beter...
Uyandığında saat öğlen vaktidir ve sen diğer 12 saatinde sitemler savurursun. Elbet bir ân gelir aklına; verenin alan, alanın veren olduğu...
Birden içindeki umut açığa çıkar, mutluluk çöker karanlık bedenine...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta