Sensizim ya
Yasaklanan tüm şarkılar inadına çalıyor; olmayışına
Bir sır perdesi çöküyor nedensiz gidişine,
Titrek ellerim,ürkek gözlerim,yorgun ayaklarım ve kısık sesim
Son noktayı koyuyor bitişime.
Nihavent makamında ne kadar nota varsa kifayetsiz kalıyor bu ayrılığa
Adını anmaya alışkın dilime sus sürmek kadar hiç birşey zor değil,
Ölüm bile hatta.
Sensizim ya
İliklerime kadar işlediğim sensizliğimle geziyorum şehrin sokaklarında
Tat vermiyor Adalar,Boğaz ve Kız Kulesi
İnceden bir yağmur döktürüyor hava
Alışkın ya kahrolası eller, hemen arıyor ellerini
Arsız bir çocuk edasıyla
Hiç kimsenin cesaret edemediği yerlerden bir kez daha seviyorum seni
Ve anlıyorum ki sen gittikçe daha çok büyüyor içimde bu sevgi
Sensizim ya
Öyle basit yazıldığı gibi değil ölür gibi hissediyorum sensizliği
Avuçlarının sıcaklığını bir başkasına bahşedeceğin düşüncesi bile
Nefesimi kesmeye ayarlanmış pimi çekik bir bomba gibi
Bu kadar basit bir hayal bile ölümlerden ölüm beğendirirken
"Seni Seviyorum" sözünü elbet bir gün birine lütfedeceğini düşünmek
9 şiddetinde depremlerle canlı canlı gömüyor bedenimi
Ne kadar sensizsem o kadar çok seviyorum seni
Ve biliyorum ki hiç bir pişmanlık geri getirmeyecek bana seni...
Herkesin yarası zamanla bizim gibilerin zamanı yarasıyla geçer...
Can ÇalışkanKayıt Tarihi : 24.12.2015 22:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SENSİZLİĞİN ŞİİR YANI