Sensizim ya Bu Gece Şiiri - Mustafa Ceylan

Sensizim ya bu gece
Dağların doruğundan gün olup batıyorum
Ayrılığa ayarlı saatlerde bilmece
Gönlümün bahçesinde mavi güller açıyor
Acının anahtarı akşamın kapısında
İçimin bulutunu göğe fırlatıyorum...
..........Aynanın karşısında kar yağan saçlarımı
..........Tarayıp da yeniden bir 'ben' yaratıyorum.
..........Sevgililer günüymüş çıkıyorum sokağa
..........Necip Fazıl gibiyim yorgun kaldırımlarda...
Cebe koydum gizlice koparıp gökten ay'ı
Yürüyen bir gölgeyim gezip dolaşıyorum...

Gezip dolaşıyorum, bu gece sensizim ya
Çalkalıyor ruhumu bütün şehr-i Antalya
...........Sevgililer yanyana geçiyorken yanımdan
...........Yalnızlığın şarkısı beynimi parçalıyor / off aman, aman ki aman! ! !
...........Sensizlik ne yaman! ! ..
...........Yer yükseliyor, gök alçalıyor...

Alın, alın bu beyni, paramparça etmişim
Her bir parçayı balıklara atıyorum / Yem diye...
İndirgedim Dünyayı iki pula nihayet
Bu köhne Dünyanın anasını satıyorum / Alın size hediye..

Sensizim ya bu gece
Çıkarıp mevsimlerin acımasız gözünü
Nazar boncuğu yapıp omzuma asıyorum.
........Dursun kum saati, kopsun sarkaç
........Falezlerden aşağı ceylansı bir bakışla
........Akdeniz'in göğsüne ruh olup sarkıyorum...

Yürüdükçe, ayak sesim çınlıyor caddelerde
İnletiyorum yeri, göğü ağlatıyorum
Sensizim ya bu gece...