Sorma nasılsın diye.
Nasıl olabilirim ki,
Sensizim işte.
Erken yatıyorum artık.
Kafamın içi cadı kazanı gibi,
Uyku tutmuyor tabi.
Üç beş kez kalktığım oluyor,
Saat hiç değişmiyor sanki.
Uykumun en koyu yerinde,
Güneş vuruyor pencereme.
Bahçedeki ceviz ağacına
Bu aralar kargalar dadandılar.
Ulan bir tane bile yiyemedik.
Mandalinler Dalında çürüdü.
Portakallarida rüzgar döktü.
Artık çok kedi de yok burada.
Onlar bile terk etti pencere önünü.
Terketmeler bir başlamaya görsün.
Önce sen gittin, sonra kediler...
Terk ediyor beni Artık,
Hergün yeni bir şeyler...
Kayıt Tarihi : 26.12.2023 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzakta olan sevdiklerime özlemimi anlatmaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!