Sensizim Hüzündeyim Şiiri - Şehmus Kartal

Sensizim hüzündeyim acı var yüreğimde,
Sabrım tükendi artık ömrümün bu deminde.
Seni arzuluyorum gönlümde bir sevdasın,
Bendeki özleminle yüreğimde yarasın.

Uzanan ellerimden tutmanı istiyorum,
Bedenimle hep seni sarmayı özlüyorum.
Şimdi rüyada gibi suskun kaldık ikimiz,
Şiir dörtlüklerimde okunuyor sevdamız.

Şafaklarıma doğan sanki sen bir güneşsin,
Hasret çeken yürekte bil ki sen bir meleksin.
Paylaşılmaz hayalde hep seni özlüyorum,
Bütün arzularımla hep seni bekliyorum.

Bir gün olsun dinmedi yüreğimde sancısın,
Dilimden hep dökülen hüzünlü bir şarkısın.
Sevda sözcüklerimiz sanma geride kaldı,
Bu dünya hayatımız aşkınla süslü kaldı.

Seni özlerken bile yüreğim hep kan ağlar.
Şu maziye baktıkça gönlüm hep seni anar,
Kaç zaman oldu bilmem hasretim gül yüzüne,
Ruhumdan sızan çığlık sen yokken döner hüzne.

Yağmura hasret gibi toprağa benziyorum,
Hayal gibi peşinde boşluğa koşuyorum
Şimdi uzakta kaldık hüzün var içimizde.
O kapkara gözlerin hasreti var içimde,

Biliyorum bu hazan bitirdi aşkımızı,
Rüzgârların peşinde savurdu ikimizi.
Sakın gözyaşı dökme bil ki yüreğimdesin,
Mevsim hazan olsa da sen benim gönlümdesin.