Çocukluğum artık geride kaldı.
Şimdi o günlere hasretim anne.
Senin eserinden eser kalmadı.
Doğduğum yerlere hasretim anne.
Ektiğin fidanlar kurudu gitti.
Senin gidişinle mutluluk bitti.
Babamda Dünya'yı terkedip gitti.
Ben o çocukluğuma hasretim anne.
Kırıldı kanadım kırıldı kolum.
Bilmiyorum benim ne olur sonum.
Ne kızım var benim ne de bir oğlum.
Umut Dünya'sında kayboldum anne.
Canım yandığında bana can oldun.
Üzülsem derdimi bir tek sen sordun.
Vakti ecel geldi,sen de kayboldun.
Senin şefkatine hasretim anne.
Oğlun Sedat kaldı gurbet ellerde.
Slanın özlemi tüter gözlerde.
Dostun merhameti kaldı sözlerde.
Ben senin sevgine hasretim anne.
Kayıt Tarihi : 8.2.2016 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!