Kapatmam kalbimi kelimelere.
Dayanamam sensiz bir ömre.
Bir ömür sürse de bu ayrılık,
Gelemem senin gittiğin yere.
Aşkın adı ayrılıkla aynı yazılmış:
Birlikte başlayıp birlikte bitmiş.
Aşksız bir ömür yaşamış yalnızlık,
Ayrılık aşka kavuşamamış.
Aşkın kaderi yalnızlıkmış meğer,
Seni sevince anladım bunu.
Gözlerin bakarken uzaklara
Ayrılığı özlüyormuş meğer.
Sensiz bir dünyadayım şimdi
Her yer geceden karanlık.
Seni arıyorum; ama sen yoksun.
Bilmiyorum, bizi ayıran hangi yalnızlık.
Bir gurbetin akşamında daha
Tükettim ben sensizliği.
Senin olmadığın bir yolda yol alırken
Tanıdım ben kimsesizliği.
Senin sesin çınlardı kulaklarımda,
Ne zaman aşkın adını ansam.
Gördüğüm ne varsa bir olurdu seninle,
Ne zaman suretini elime alsam.
Hayat ne kadar acımasızmış:
Sana çok görürken kendisini,
Ben seninle gitmek istediğimde
Bana verdi en acı senelerini.
Tek istediğim seninle bir ömürdü.
Görmekti sonsuza dek senin yüzünü.
Oysa beni senin ayrılığına mahkum etti.
Bu ıssız sokakta şimdi sensizim.
29 Mayıs 2006
Gül AycanKayıt Tarihi : 3.8.2006 12:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dayanamam sensiz bir ömre.
Bir ömür sürse de bu ayrılık,
Gelemem senin gittiğin yere..
elinıze yüregınıze sağlık..
TÜM YORUMLAR (2)