Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Simge Hanım, bu kalbi bu duygu yüklü ve tamamı ile gerçek ürünü şiirinize eşlik edebilecek bir şiir daha. Ahmed Hamdi'den:
Issız bir mezarlık, kimsesiz bir yer
Gölgesinde ulu, loş bir mâbedin
Bir yığın toprakla bir parça mermer
Sırrıyla haşr olmuş orda ebedin.
Bir yığın toprakla bir parça mermer,
Üstünde yazılı yaşınla, adın;
Baş ucunda matem renkli serviler
Hüznüyle titreşir sanki hayatın.
Seni gömdük BABA altı yıl evvel
Göz yaşlarımızla bu ıssız yere
Kimsesiz bir akşam ziyaya bedel
Matem dağıtırken hasta kalblere.
Kimsesiz bir akşam, ezelden yorgun
Hüznüyle erirken KALBİMDE de sessiz,
Öksüzlük denilen acıyla vurgun
Bir başka ölüydük bu toprakta biz….
BABASINI KALBİNE DEFNEDEN TÜM GÜZEL İNSANLARA SELAM OLSUN!
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Babasını kaybetmiş bir evladın acısını dizelere ancak bu yansır. Bu güzel anlamlı şiiri paylaştığınız için teşekkür ederim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta