Sensizim Şiiri - Emir Kerküklü

Ömür boyu sensizim, günler ıssız, geceler zindan,
Seninle aydınlanan dünya, şimdi karanlıkta kalan.
Her an, her nefes, senden uzak geçen bir ömür,
Gözlerinle ısınan kalbim, şimdi yalnız, şimdi hüzünlü.

Her sabah sensiz uyanmak, her akşam sensiz yatmak,
Gecenin sessizliğinde, sana dair bir ses aramak.
Hayalinle avunmak, anılarla dolup taşmak,
Sensiz bir ömrün ağırlığını, varlığını, taşımak...

Gökyüzü gri, yıldızlar soluk,
Sensiz geçen zaman, bir ömrü boğuk.
Özleminle yanarken, her anım bir vurgun,
Yokluğun bir zehir, içimde saklı bir yangın.

Sensizliğin çölünde, tek başına bir yolcu,
Ömür boyu süren, kalbin ödenmez borcu.
Seninle dolu kalbim, şimdi boş, şimdi sensiz,
Ömür boyu sensizim, bu kader böyle, çaresiz...