Sensizim. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Sebebi vardır belki yok olup gitmelerin,
Bu eğer bir kaçışsa merhamet et sensizim.
Beni bir yad yabancı yerine tutmaların;
Usanıp vazgeçişse nedamet et sensizim.

Seni çalıyor telim hem perde hem mızrapta,
Şiirlerim ağlıyor,besteler ızdırapta.
Beni böyle hasretle yaktığın handikapta;
Çözülmeyen bir işse feragat et sensizim.

Bütün vezirleri yut bütün kaleleri yık,
Öyle gel ki sineme şimşek hızı ile çak,
“Beni yak kendini yak” istersen dünyayı yak;
Kor alev ol canıma sirayet et sensizim

Arada bir hatırla sor bana ahvalimi,
İki kelam edeyim dinle arzuhalimi
Ne zamanki görürsen sana bir zevalimi;
Beni bildiğin yere şikayet et sensizim.

Ne seninle ne sensiz bitmiyor bu savaşım,
Yüreğimde volkandır gözden akmayan yaşım.
Takat kalmadı bende çatladı sabır taşım;
Yeter bu zulme dur de nihayet et sensizim.

Etem –iyim sensizim senden yanadır tasam
Sana en büyük yemin sana en ağır kasem;
Eğer haddimi aşıp gönlünü kırar isem;
Bütün cümle aleme melamet et sensizim.