Sensizim Şiiri - Deniz Yılmaz Yakut

Duydun mu,
Ne sağır edici bir sessizlik bu.
Oysa sen'li cümleler kurmayı özledim.
Dudağında son bulan kavgalarımızı özledim.

Fark ettin mi,
İstemek yetmiyor bazen, özlemek yetmiyor, mesafeler bitmiyor,
Sonra bir şarkı çıkıyor, tıpkı bir tabanca gibi mermiyi ağzına veriyor.
Dinledikçe beynine beynine saydırıyor.
Şuursuz ruhum sere serpe gözümün önünde yatıyor..
Başucuna çöküp bir sigara yakmaktan başka bir şey gelmiyor elimden.

Nasıl bilirdin diyorum.
İyi bilirdim diyorum ve bir kez daha fark ediyorum ki bilmek de yetmiyor
Benden iyi kim bilebilir ki sensizliği?

Panzehiri dudağında saklı zehrimdin benim.
Bana özel bir uyuşturucu
Kör düğümümsün diyorum
Bağlıyım diyorum,
Bağımlıyım diyorum,
Özledim diyorum.
Bir kadeh kaldırmaktan da başka birşey gelmiyor elimden..

Kaldırma kuvveti taşıyabilir mi sensizliği.
Sahi kaç promil geri getirebilir ki seni?
Su, ne kadar masum olabilir ki rakıya karşınca?

Ne kadar suçlu olduğumun farkındayım ama
Farkında olmak da yetmiyor.
Haklı olmak da yetmiyor.
Kabullenmek de yetmiyor
Hiç bir şey yetmiyor seni unutmaya..

Ve o an gözlerin geliyor aklıma
Kocaman kocaman bakıyor bana ama
Görmek de yetmiyor
Hatıraların yetmiyor
Hayallerin yetmiyor
Rüyalara yatsam diyorum görebilir miyim seni doya doya..
Uykusuz dünyamda rüyalar da gelmiyor..

Bir promil daha, bir isyan daha, bir direniş daha, bir çıkmaz sokak daha, bir şişe daha
derken,
Gözlerimi kısıp bakıyorum,
ama yok
Dibi görünmüyor sensizliğin
Sorma ne haldeyim..
Ayıldıkça uzaklaştığını fark ettiğimden beri böyleyim..