Sensizim Şiiri - Ensar Türkay

Ne seninle kurduğum hayaller gerçekleşti
Ne de bu kalp seni yerinden çıkarabildi
Bu acıların geçmesine zaman ilaç değildi
Benim ilacım sadece senin gelişindeydi

Sensiz gecelerim hiç geçmiyor
Gündüzleri ise tat vermiyor
Sensizlikten kalbim üşüyor
Bir türlü hayata ısınamıyor

Gözlerim gözlerini arıyor
Kalbim ismini sayıklıyor
Yüreğim delicesine seni istiyor
Melek yüzün hayallerimden çıkmıyor

Seninle bir ömür doyasıya yaşamak varken
Bu çaresizliğim, boşvermişliğim senin yüzünden
Gittikçe uzaklaşıyorsun bir kayan yıldız gibi benden
Sadece izliyorum tutamıyorum kayıp gidiyorsun ellerimden

Sonbaharda bir ağacın yapraklarını döktüğü gibi
Umutlarımda teker teker tükenmeye başladı şimdi
Ayrılığımız bana yaşarken ölmeyi öğretti
Hayat bana sensizliğin ne kadar acı olduğunu gösterdi

Dışarıdan bakınca yüzüm gülüyor gözükebilirdi
Ama içimin kan ağladığını kim bilebilirdi
Sana kavuşamamak sanma ki beni pes ettirdi
Destanlaşan aşkları büyük yapan kavuşamamaları değil miydi