Sensizdim Şiiri - Ferhat Nas

Dev bir karanlık, aylardan Nisandı.
Alevdi ayrılık, yanan insandı
Vuslat mı baharda? Masum bir zandı
Açtı güller, soldu güller sensizdim.

Seninle uyur, seninle uyanır
Bir daldır gönül, hep sana uzanır
Sana koşar güller, sana boyanır
Sevdi güller, saydı güller sensizdim.

Düştü gönlümüzden ak ve kırmızı
Yerine koyuverdik sancımızı,
Masallar sensiz, ey düşlerin kızı
Gezdi güller, gördü güller sensizdim.

Hani gittin ya, öksüz kaldı yürek
Andı seni bir zaman sevinerek
Yandı, sonra incindi titreyerek
Geçti güller, bitti güller sensizdim.

f.n.