Benimleyken gelgitlerine alışıktım.
Bensiz, mutlu olacağını duyunca,
Üzüldüm söylediğine inanamadım.
Sözlerin, aklımın kıyısına vurunca,
Gönlüme yazdıklarının tümü silindi.
Yüreklerimiz birbirine demirliyken,
Rüzgar neden ellerimizi çözüverdi?
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta