Benimleyken gelgitlerine alışıktım.
Bensiz, mutlu olacağını duyunca,
Üzüldüm söylediğine inanamadım.
Sözlerin, aklımın kıyısına vurunca,
Gönlüme yazdıklarının tümü silindi.
Yüreklerimiz birbirine demirliyken,
Rüzgar neden ellerimizi çözüverdi?
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta