Sevgili,
Yokluğunu doldurmuyor hiçbir varlık,
Teskin etmiyor sensizliğimi hiçbir söz.
Başı ve sonu uçurum,
Ortası boşluk olan bir yolda
Yapayalnız bir hâl üzerindeyim.
Her yer sessizliğin çığlıklarında,
Her yer tutsaklığın işgalinde sanki.
Her köşe başım dilsiz bir karanlığın
sağır bir gecenin suskunluğunda,
Her sokak,her caddem
ölümün en koyu renginde...
Ve bütün bunların kesişme noktalarında
Sensizce ve kimsesizce kalmış bir ben..
Kalıp da gökyüzünden kayıp gitmişim
Kalıp da ümidin her renginden solup gitmişim..
Kayıt Tarihi : 19.6.2023 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!