Sensiz Zamanlar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Beni bana bırakma; mahvolurum,
Şöyle bir eli-ayağı düzgün düşünemem,
Bakarım; baktığımı göremem,
Dinlerim; dinlediğimi duyamam,
Söylerim; ne söylediğimi bilemem,
Geri gelmek için birkaç adım öteye gitmem gerekse;
Dönemem.

İçim-dışım seninle dolu anam-babam,
Neyi görsem, ona takılırım anılarınla,
Neyi duysam; ona takılırım,
Ne söyleseler; seni söylemiş olurlar kulaklarıma,
Ne gösterseler; seni göstermiş olurlar,
Yürüsem; sana doğru yürürüm, kollarım açık,
Seni beklerim, dursam; ellerim koynumda,
Senden öte tek şey yok ki;
Aklımda.

Uykuları gurbetlere gönderdim,
Yiyip içmeleri sürgünlere,
İzinler verdim bolganime mutluluklara
Gidip de dönmesinler diye.
Bir senin hayalinle kaldım baş başa
Ve yanında çile tepeleri, ızdırap çiçekleri,
Kederler, sızılar, yaslar, karabasanlar;
Sensiz geçiyor mu sanıyorsun
Zamanlar?

(GÜVERCİN isimli Serbest Şiirler 'inden > 83-84/100)