Sensiz z Mevsimler Düşüncemde Buz Olur

Mola vermiş gibi gecenin sonunda, tan vakti
Dururken ne düşündüğünü kimse bilmez semanın,
Öylece çökerken son tan kaybolurken,
yeryüzü hıçkırıklarla uyanır
bir güzel sedamı duyacağım yoksa diye etrafı dinlerken
Rüyaların esrarı çoktan dağılır
Bir büyücüler piyangosu çekilmiş gibi ören böceklerinde
Kopan gulgule de hazan yaprakları biri son salvoda,
Ancak menekşelere sarılan damlalar derin uykuda
Biraz rahatsız ıslak elbiseden
Biliyor damlalar önceden biliyor, ancak menekş,
çiğden bir yerde gÜr yapraklı zambaklar,
Ve bir yerde ikindinin tadını çıkarıypr daha neler,
İnanıyorum hayallerin buz tuttuğu yerde,
Rüya gibi sanki ufukların önünde buz dağları kopuyor,
Ben çiçeklere üzülüyorum belki dalgalar bunlara da çarpar,
Aysbergin altı üstüne dönerse diye bir an ,
Burada seni düşünüyorum,
Nice uykular ezel ve ebed içinde iç içe hercümerç ,
O buzluk ta elbette yadel, yinede, ummanı gör,
Dünya eskimiş tepsi gibi ,
Seninle olmadıkça hayallerim mevsimsiz buz olur
Zannettiğim dünya bazı yerde buzdan geçer saz olur
Düşündüğüm her harfine koysam orada neyi düşünmek isterim
Bazı bir Esinti bazı bahar bazı göğü bulutlu son bahar
Bütün tasavvurumda her an senin olmanı isterim
İstemem buz dağının dehşetini
Çekemem çünkü çekemem kaldıramam aklıma takılan yükleri
Sen olmayınca, çünkü tebahur içinde düşünceler güz olur .
Enver Ünver