“Sensiz” yaşıyorum Şiiri - İbrahim Şengün

Rüzgârı giyinip geldim sana
Saçlarına dokunmaya geldim
Kıyamadım öpmeye
kıyamadım gözlerinde gezinmeye
Yanına usulca çöktüm
İzledim seni içimde hasretimi yutkunarak
Meleksi bakışlarını izledim bir nefes uzaklığından
Ellerimi uzatıp ellerine dokundum
Delicesine dokunmak geçti içimden
Sarılsam, dizlerinde sonsuzluğa gidecektim
Dokunamadım, sarılamadım işte.
Kır düğünü düşlerim,
Gözlerine benzeyen bir kız çocuğu özlemim,
Yüreğimde nefesin
Seninleyim ama “sensiz” yaşıyorum.
Dudaklarında son dua olmak istiyorum
Hasretim, Gülümse sen
Gülüşün duam olur yalnızlığıma.
Seninleyim ama “sensiz” yaşıyorum…