Sensiz Yaşanmıyor Bu Şehir

dinliyor musun azize'm?
sensiz bir hiçtir bu hayat
yanıyor içimde biriken hasret
herşey siyaha dönüşüyor bu şehirde
sokaklarından sen geçmeyeli
sabahlar isteksiz
akşamlar ise buruk ve sessiz
her nefes ömürden gün alıyor
yaşlanıyorum!
solgun görünüyor gökkuşağının renkleri
şakaklarıma düşen aklar gibi
hem biliyor musun?
sen bu şehirden gideli
sokak lambaları bir yanıp bir sönüyor
yıldızlar kayıyor
özlemlerimin gökyüzünde
köşedeki kahve de erken kapanıyor artık
sen yoksan,bu sokak bir moloz yığını
kuşlar desen,
konmaz oldu pencereme
muzır kediler de terketti bu sokağı
onlarda gitti!
güzel olan herşey gibi
sen gibi
en son söylediğin söz gibi
ne yana dönsem sen
neye baksam senin silüetin
tüm vakitlerime kıblem
soluduğum havada his
içtiğim suda yudum
yediğim ekmekte tat
yazdığım şiirde imge
kısacası azize'm
yaşanmıyor sensiz bu şehir...

11 Ocak 2018