Sensiz Yaşanmaz Şiiri - Yüksel Çelik

Alıştım kokuna, terine senin,
Sensiz yaşamaksa bana zor gelir.
Alıştım derdine, dırdırına da,
Sensiz yaşamaksa bana zor gelir.

Sesini, sözünü, o gülüşünü,
Her sabah uykudan uyanışını,
Alıştım varlığına, dokunuşuna,
Sensiz yaşamak mı artık zor gelir.

Yıllar geçti paylaşmışız kaderi,
Acıyorum sensiz geçen günleri,
Kemikten ayrılmaz bilirsin deri,
Sensiz yaşamak mı bana zor gelir.

Paylaştık yastığı, gördük rüyayı,
Böylece geçirdik fani dünyayı,
Babayı kaybettik, hem de anayı,
Sensiz yaşamak mı bana zor gelir.

Aç yaşadık, tok yaşadık beraber,
Yuvası yıkılan bülbüller ne eder?
Bazen mutlu olduk, bazen ise keder,
Sensiz yaşamak mı bana zor gelir.