Sensiz Yaşanır Mı? Şiiri - Mehmet Postallı

Gül yüzlüme, bir hal oldu, kan kusar
Tabipler derdine diyorlar kanser
İlaçlar tesirsiz, doktorlar susar
..... Bu illet merhemle sarılır mı hiç?
..... Sensiz yaşanır mı, durulur mu hiç?

Ne menem dert imiş çaresi ölüm
Ördüğün kazaklar duruyor gülüm
Sen gittin gideli tutuktur dilim
..... Kuyruklu yıldızım görünür mü hiç?
..... Sensiz yaşanır mı, durulur mu hiç?

Artık bu mekânlar batıyor bana
Her anı, bin acı katıyor bana
Bıraktığın sevgi yetiyor bana
..... Seni seven, sana darılır mı hiç?
..... Sensiz yaşanır mı, durulur mu hiç?

Kadirşinaslıkta eşlerin hası
Gönlümün sultanı, evimin süsü
Bozuldu hanemin tadı, büyüsü
..... Yerini tutacak bulunur mu hiç?
..... Sensiz yaşanır mı, durulur mu hiç?

Biran gülümsedin, gözüme baktın
Ayrılık vaktiymiş, derdinle yaktın
Şu hayat yolunda, yalnız bıraktın
..... Seninle yürüyen yorulur mu hiç?
..... Sensiz yaşanır mı, durulur mu hiç?

Bütün evlatların mum gibi yanar
Seni tanıyanlar hayırla anar
Böyle imtihanla Hakk bizi sınar
...... Yaratana hesap sorulur mu hiç?
...... Sensiz yaşanır mı, durulur mu hiç?

Çok görmen komşular acımız büyük
Yıkıldı başıma, dağlar kadar yük
Mevla’nın hükmüne boynumuz bükük
..... Kaderin sırrına varılır mı hiç?
..... Onsuz yaşanır mı, durulur mu hiç?

2001