Dudaklarım çatlardı, sen öpmeden önce.
Gözlerim yaşlıydı, sen bakmadan önce.
Hayat çok anlamsız ve manasızmış;
Aşkınla kavrulup, yanmadan önce.
Yetişkindim, aşkınla çocuk olmadan önce.
Güçsüzdüm, kollarınla beni sarmadan önce.
Sen olunca mana kazandı hayat;
Sevgisiz bir kadındım, bu aşka düşmeden önce.
Gözlerinde kaybolmuş bir meczubmuşum ben.
Dudaklarına hapsolmuş bir evsizmişim ben.
Sensiz yaşamıyor, günleri sayıyormuşum;
Aşkının girdabında can bulmuş, sensizmişim ben.
27.04.2023
Kayıt Tarihi : 2.5.2023 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!