Ağlamak ve Gülmek Arası birşey,
Sensiz yaşamak.
Düşünsene bir an, sabah oluyor
Ama sen olmuyorsun.
Attığım her adım,
Senden götürüyor beni,
Dursam, durmak daha beteri.
Ağlamakla gülmek arası birşey,
Sensiz Yaşamak,
Gözler buğulanır, sesler değişir,
Soğur, tenden kalbe tüm kainat
Bir başkasındır artık
Yüzünde, sezdirmek istemediğin keder
Uzaktan seyreden seni
Gülüyorsun zanneder.
İstanbul...............
Mustafa KüçükönderKayıt Tarihi : 15.11.2012 23:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Küçükönder](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/15/sensiz-yasamak-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!