Zaman sensiz yaşamayı öğretti bana
Özlemin yüreğimi ara sıra yoklasa da
Sadece buruk bir gülümseyiş olur dudağımda
Bir tek ellerim alışamadı yokluğuna
Üşüyorlar hala
Zaman sensiz yaşamayı öğretti bana
Bakışın gönlüme ara sıra düşse de
Sadece öksüz bir sevinç olur içimde
Bir tek gözlerim alışamadı yokluğuna
Ağlıyorlar hala
Zaman sensiz yaşamayı öğretti bana
Kokun burnumda ara sıra tütse de
Sadece hüzünlü bir bakış olur gözlerimde
Bir tek yüreğim alışamadı yokluğuna
Kanıyor hala
Kayıt Tarihi : 4.9.2011 01:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!