Sensiz Yaşamak Şiiri - Gül Aycan

Seni ilk ne zaman sevdim, bilmiyorum.
Sanki seni sevmek için gelmiştim dünyaya.
İnan elimde değildi seni sevmemek,
Seni severek dayanabilirdim sensiz yaşamaya.

Bir şey vardı sende,
Belki sözlerinde, belki gözlerinde…
Neydi bilemem benden sakladığın;
Ama bir şey vardı sende.

Sende buldum kaybettiğim ne varsa.
Sende başladım yeniden yaşamaya.
Seninle tanıdım hayatta ne varsa,
Seninle başladım sende yaşamaya.

Bir gün benden gidebilir misin?
Bana “Yeniden sev.” diyebilir misin?
Sensiz nasıl yaşarım ki ben,
Bir de bunu düşünebilir misin?

Seni görürüm baktığım her yerde,
Sesini duyarım söylenen her kelimede.
Bana “Beni bırak, git.” diyorsun,
Ama her gün biraz daha sen gidiyorsun.

Mart 2007