Sensiz Yaşam... Şiiri - Murat Karacuban

düşlerimin savurgan konuğu
titrek ve ürkek
kör ve şaşı yolcusu

seni sana mı anlatmalı
yoksa sana seni mi anlatmalı

bir denklemdir
bir harita
bir manifestodur adlığı bende

gülüşlerimin bezgin sezgisi
değil cismini
ismini duymak dahi ayaklandırır beni
aşk denizimin batmayan gemisi

ne bülbülün hoş sesi dinlettir kendini bana
ne de kralın altın kafesinde olmak haz verir bana yokluğunda

ne güllü ayırırım dikenden
ne de dikeni ayıklarım gülden
herşey aynı gelir bana
ha gül ha diken ha ak ha kara
herşeyden sıyrıltırım seni
bembeyaz bir sayfadaki kara çizgi gibi ayırtırım seni
bensiz yaşamdan

yaşamın bendeki adı ''sensin''
sensiz yaşam
engin denizde kaptansız gemide yol almaktır
sensiz yaşam
paraşütsüz binlerce metreden atlamakttır
sensiz yaşam
dipsiz bir kuyuya ipsiz dalmakttır
sensiz yaşam
otobana tersten girmekttir
ya da sensiz yaşam
hayata tersten dalmakttır

yani yaşam sensiz
yada sensiz yaşam
öte mahalleye gitmeği seçmekttir
ama erken ama sırasız
aniden dalmaktır arasına göç sırasını bekleyenlerin

hüznümün tatlı belası
düşlerimin vaz geçilmezisin
senden geçemem
yol vermem kaygılarıma
barikatların alasını kurarım
geri tepsin diye sensizlik

12.12.09