Bu can nasıl dayanır böyle sensiz yaşama?
Ukdesin de sen varsın sensiz ağarıyor tan.
Hüsranlar çöküyorsa baharıma kışıma,
Azat etsen gönlümü çıkmasın artık figan.
Bu can nasıl dayanır böyle sensiz yaşama?
Vuslat imkânsız iken kadere düşer firkat.
Ayrılık agu kattı bir lokmacık aşıma,
İstersen cellâdım ol son kurşunu da sen at
Bu can nasıl dayanır böyle sensiz yaşama?
Gönlünün efsununa daha fazla dalmadan.
Azade olmak düşer arsız gönül kuşuma,
Bir başka sevdaya sen minber mihrap olmadan
Bu can nasıl dayanır böyle sensiz yaşama?
Yok eder bu aşk beni beden gider ah kalır.
Nazın sabrımı aştı bari gelsen düşüme,
Pişmanlık para etmez geriye bir vah kalır.
Bu can nasıl dayanır böyle sensiz yaşama?
Duygularda yalan yok her biri ayan beyan.
Ömrüm sana fedaydı niyetlenme başıma,
Gönlün sultanı sendin senden gelendi ferman.
Bu can nasıl dayanır böyle sensiz yaşama?
Meğerse kaderine düşmüş idi bu firak.
Son bir buseni kondur heba olan naşıma,
Lâl olan bedenime sadece düşer yunmak.
Mahmut Çetin Zorba
7 Kasım 2009 Antakya
Mahmut Çetin ZorbaKayıt Tarihi : 18.1.2010 08:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygularda yalan yok her biri ayan beyan.
Ömrüm sana fedaydı niyetlenme başıma,
Gönlün sultanı sendin senden gelendi ferman.
Yüreğinize sağlık, duygu yüklü güzel şiiriniz için tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (2)