Ay bile zıt değilken göğümüzde,
Görüyorsun işte, tezat çıkardı bize.
Yine yutkundukça boğuluyorum.
Acun, ışığında ne büyüksün...
Dengeleri korumak adına kayboluyorum.
Acun, karanlığında güya hüyüksün...
Nerede başlıyor?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla