Gecenin karanlığında yalnız oturuyorum,
Henüz uyumaya gitmiyorum, seni anımsadım..
Düşündüm, acaba şimdi ne yaptığını..
Su anda nerede oldugunu, ve aglayigini…
Su anda burada oldugunu düsünüyorum,
Beni kollarina alip, seninle güldügümü
Yada ağlıyorum seninle, kederli olduğunda..
Burada keder müşterek, sadece yarım ne acı..
Penceremden bakıyorum ve hissediyorum bir kez daha,
Seni ilk kez gördüğüm anı..
Duyuyorum kalp atışını, hala farkına varıyorum..
Özlemimi anlıyorum..Öylesine yoksun..
Seni unutmak isterdim, fakat nasıl?..
Şimdi biliyorum ki seni tamamiyle asla unutmayacağımı..
Seni arayacağım ve bulacağım ve sonra,
Yakalayacağız sadece birkez daha herşeyin önünde..
Sana ihtiyacım var, bunu söyle bana hergün,
Ve her an göster bana, seni ne denli istediğimi..
Öylece pencerenin önünden geri dönüyorum.
Ve beni kendine düşün, bu benim mutluğum..
Birtanem, düşüm ve umudum,
Belki de yarın karşılacak oluşumuz/ karşılaşma ihtimalimiz..
Prof Dr Musa Ünver
Antalya /Merjez Saat 3:45
Prof Dr Musa Ünver
Kayıt Tarihi : 30.11.2022 02:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hüzünlü bir geceydi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!