Sensiz Yalnızlık Kokar

Şimdi sensiz yalnızlık kokar sokaklar
Uğramadığım mekanlardan biri artık onlar
Sensizliğin acısı içimi yaktığından beri
Gecelerce sabahladığım o sokaklar

Yalnızlığın büyüsü hapsetmiş sevinçleri
Sanki bırakmış ebedi kederi
Sebepsiz çekip gittiğinden beri
Sensiz yalnızlık kokar sokaklar

Toprak rengi gözlerinmiş meğer
Onca hüznü sevince çeviren
Kaybolunca o gamzeli gülüşün
Belkide sebebidir üstüme çöken hüznün