Sensiz Ve Sessiz Şiiri - Halil Gülenç

Yine sana hasret bir adam,
Yine sensiz ve sessiz bir şehir.
Yine hüzün, yine keder, yine gam,
Yine sen, damarlarımda gezen zehir!

Dolaşsam gecenin koynunda avare
Boynuma dolanır sensiz bir zincir.
Gezinsem sokaklarında deli divane
Aklıma dolanır sessiz bir fikir.

Sürünsem toprağına “kalk” desem, sevgili
Hayalime bürünen eşsiz bir huri olur.
Uzatsam ellerimi “tut” desem, sevgili
Parmaklarımdan süzülen eşsiz bir peri olur.

Tepenin sırtından dolunay doğarken,
Yüreğimde sessiz sessiz ulur bir bozkurt.
Güneş, sensiz ve sessiz batarken,
Kalbimin aydınlıklarını oyar bir kurt…