Sensiz VE Sessiz Şiiri - Abdullah Kalkan

Durmak bilmiyor içimdeki bu sızı
Yaralar açılmakta gün geçtikce
Her biri kanamakta oluk oluk
Yokluğun ve sessizlik yüzünden hepsi
Karanlık göz gözu görmez bir dünya
Yıpranan ve eskiyen bir beden kaldı sadece
Yürek atıyor ama dayanılmaz
Hızı yüzünden ihtiyarlamakta artık düsünceler
Yerini bulamayan bir çarkın döngüsü sanki
Sensizlik ve sessizlik dolu geceler

Kulaklarımda ufak tefek uğultular
Sesine dair kücük çığlılklar yansıtıyor beynim
Sensizliği sessizliğinle anıyorum sevgili
Yokluğunu düsüncelerimle
O üsümüs
O yaşlanmış
O gerçeği bilmeyen

Sen beni
Ben seni bilmeyen
Yaşamlar içinde

Bir çölde su beklemekde gibi bekleyişim
Tepede leşci akbabalar
Karşımda hiç kaybolmayan
Ve hiç ulaşamadığım
Serabım sen

Seni seviyorum sevgili
Ama
Sensiz ve Sessiz.