Ölüm notaları çalıyor kulaklarımda,
Göz kapaklarım inatla ritim tutuyor o notalata...
Sanırım geldik artık filmin son kısmına,
Final sahnesini oynuyor bedenim hayat denen bu filmin...
Böyle bitmemeliydi...
Her filmin sonu mutlu biterdi;
Öyle görmüştüm televizyonlarda,
Oysa kandırmışlar beni yıllarca...
Şimdi anladım sende televizyonlardan kaçan bir çizgi karakterdin,
Geldin; Mutlu eder gibi yapıp sonra gittin...
Son perdesini ben yazdım bu hayat filminin,
Fakat hüzün olsun istemedim gözlerinde beni izleyenlerin.
Seçimlerimi yargılamak için artık biraz geç kaldık sanırım...
Herkezi üzdüğümü boşverdim de;
Seni şu anda burada ve gözyaşlarıyla görmek çok koydu bana...
Dirilesim geldi;
Kulaklarımda çınlayan ölüm notalarına inat,
Ama artık herşey için çok geçti...
Hayat filmim bitti.
Sonu sensiz ve mutsuz...
Kayıt Tarihi : 14.9.2012 05:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!