Sensiz Uyanmak Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Uyanmak var ya, sensiz; yataklarda bir bilsen
Sanki gökler, bir kurşun buharıyla omzumda...
Ve ne tuhaf, gözlerim.. gözlerime bir nehir
Bağlansa, dolmayacak bir boşluk var başımda! ..

Aynası gözlerimin, gönlündedir bilirim..
Ruhuna sinmiş derim, dudağımın izleri! ..
Günahı hayal eder; utanır, irkilirim..
Kirletmek bize düşmez, derim; nur denizleri..

Bakma sen gönlüme, sitemi bitmez..
Ne hüznü eksilir, ne sana doyar!
Bilmez ki, kor ateş hülyalarının
Yağmuru, bilinmez bir başka diyar..

Açılır perdeler, bir gün ansızın
Bir hülya bitmeden, bir hülya başlar...

Uyanmak var ya, sensiz; yataklarda bir bilsen...