Güneş doğuyor
toprak yeniden tomurcuklanıyorken,
ölüler berzah alemini beklemeden
çiçeklerin rafekati ile diriliyorken.
Kuşlar çiftleşiyorken yaprakların gizin de,
tabiat ana çocuklarına yemişler ziyafeti sunuyorken,
çayırlar, çimenler panayırlar için kuşanmışken gökkuşağından kostümünü,
“bir tek sensiz kalan yüreğim
sonbahar kaldı.”
Sensizliği anlatığım satır bile yalnız kalıyor iken.
Kayıt Tarihi : 13.1.2024 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!