Sensiz sevmeye alışığım

Geçip gider zaman bilinmeze.
Ama aşkım böyle bir bilmece.
Adın dudaklarımda hece.
Anımsarım özlemle her gece.

Hani o bana yürüdüğün günler.
Bu seven hep o günleri özler.
Güzelliğin hayallerimi süsler.
Ancak dönersen bu acı diner.

Şimdi neredesin bilmem aşkım?
Adın dudaklarımda şarkım.
Mazideki anılarım arkadaşım.
Sensiz uzakta sevmeye alışığım.

İstanbul bana seni anımsatıyor.
Senden artık hiç bir haber gelmiyor.
Kader bana seni geri vermiyor.
Umutlarım gittikçe azalıyor.

Anladım ki... aşk bir kerelik olanak.
Kaçan fırsatı mümkün değil yakalamak.
Geriye kalan biten aşka ağlamak.
Maziden kalan anılarla avunmak.

Sen bir İstanbul güzelliği özlemimde.
Bir miras gibi emanet gülüşün belleğimde.
Artık sen sadece varsın düşlerimde.
Anladım gelmez aşkım bir daha bu alemde.